:: ก๋าราณีตอบคำถามพี่เหน่ง ::
"....เมื่อวานนี้พี่เห็นข่าวในโทรทัศน์ เป็นข่าวที่เกิดขึ้นในต่างประเทศ
เนื้อหาของข่าวคือ ตำรวจจับคนในครอบครัวหนึ่ง
ที่พ่ออยู่กินกับลูกสาว จนมีลูกด้วยกัน 2 คน
เพราะว่าผู้เป็นแม่ และสามีของลูกสาวตายจากไปแล้ว
ต่างฝ่ายต่างอ้างว่า รักกัน(ฉันท์ชู้สาว)
อยากถามคุณก๋าว่า ความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูก
มันเปลี่ยนเป็นความรักแบบชู้สาว ได้ด้วยเหรอคะ...."
คำถามโดย : เอื้องสามปอย
*******************************
สวัสดีครับพี่เหน่ง
มีสิ่งหนึ่งที่พระเจ้าลืมใส่ไว้ในหัวใจมนุษย์บางคน
ขณะที่พระองค์กำลังสร้างทุกสิ่งบนโลก
สิ่งนั้นเรียกว่า “ความดีงามในจิตใจ”
เราจึงได้เห็นมนุษย์เฝ้าทำลายและกัดกร่อนจิตวิญญาณของกันและกัน
โดยไม่หยุดหย่อน
และอย่างไม่เคยละอายและเกรงกลัวต่อบาป
อะไรที่สร้างความแตกต่างระหว่าง “คน” กับ “สัตว์”
......สิ่งนั้นเราเรียกว่า “ศีลธรรม”
สัตว์บางประเภทจึงกัดกินลูกของตัวเองยามแรกเกิด
....เมื่อหิว
สัตว์บางประเภทจึงสมสู่กันเองในครอบครัว เมื่อเกิดความต้องการทางเพศ
คนเรา....ไม่ได้แตกต่างอะไรกับสัตว์
เมื่อเขาได้ปล่อยตัวเองให้ใช้ชีวิตไปตาม “สัญชาติญาณ” แบบสัตว์
หิวก็ออกหากิน ง่วงก็นอน
รู้สึกอยากในเรื่องเพศก็ออกไปหาคู่
นั่นเป็นธรรมชาติแบบหยาบในการใช้ชีวิต
แล้วอะไรที่ทำให้เราแตกต่างจากสัตว์
......นั่นคือ การรู้จักยับยั้งชั่งใจ
รู้ว่าหิว แต่ถ้ามีเหตุผล ก็ต้องรู้จักอดทน
รู้ว่าเกิดตัณหา แต่ดูแล้วไม่เหมาะสม ไม่สมควรก็ละเว้นเสีย
ทั้งการอดทน ละเว้น และเกรงกลัวแต่สิ่งที่ผิดศีลธรรมนี้
เราเรียกว่า “ความละอายและเกรงกลัวต่อบาป”
.....................................................
ทำไมพระถึงเสพเมถุนกับสีกา
ทำไมครูถึงข่มขืนลูกศิษย์
ทำไมพ่อถึงข่มขืนลูก
ทำไมลูกถึงฆ่าแม่
ทำไมคนรักถึงทำร้ายกันด้วยความรุนแรง
ทำไมจึงมีการทำสงครามฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อยู่ทุกมุมโลก
ฯลฯ
ทุกสิ่งเกิดจากสิ่งเดียวคือ
ภายในใจของคนๆนั้นไม่มี
“ความละอายและเกรงกลัวต่อบาป”
บาป คือ สิ่งที่กระทำแล้วรุ่มร้อนใจ ไม่เป็นสุข
แต่ทำไมคนยังทำบาป
เพราะเขาปล่อยตัวเองให้อยู่กับบาปอย่างเคยชิน
กระทำสิ่งเลวซ้ำๆจนเกิดความเคยชิน
และเห็นผิดคิดว่าเป็นสิ่งดี ทำแล้วมีความสุข
(ทั้งที่จริงแล้วมันเป็นเพียงความสุขชั่วคราว)
เลยยังคงกระทำต่อไปแบบคนหลงมัวเมาในความสุขที่ร้อนรุ่มกลุ้มใจ
ความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูก
มันเปลี่ยนเป็นความรักแบบชู้สาว ได้ด้วยหรือ ?
เปลี่ยนได้ครับ ถ้าคนๆนั้นใช้วิธีคิดแบบสัตว์
ไม่คำนึงถึงความถูกต้องดีงามในศีลธรรม
คำถามนี้กำลังตอบได้ว่าศีลธรรมในสังคมของเราเสื่อมทรุดขนาดไหน
เรามีสัตว์มากกว่าคน
หรือคนมากกว่าสัตว์
มันง่ายที่เราจะตอบคำถามนี้
เมื่อเราเหลียวดูรอบกายและมีแต่ละครที่พระเอกข่มขืนนางเอก
หรือข่าวนักเรียนมั่วเซ็กส์ นักศึกษาขายตัว
ถึงที่สุดเราอาจต้องถามตัวเองดังๆ
ว่าถ้าสังคมมันเน่าเฟะและเหม็นเน่าขนาดนี้
อะไร....ที่จะช่วยชำระล้างสิ่งโสโครกเหล่านี้
ให้ออกไปจากสังคมของเราเสียที ?
กล่องความคิดเห็น
การแสดงความคิดเห็นเปิดสำหรับสมาชิกเท่านั้น
ลงชื่อเข้าระบบสมาชิก หรือ สมัครสมาชิกใหม่