:: เรา ::

:: เรา ::



ภาพและคำ : กะว่าก๋า




















เรามิได้เป็นศัตรู
แต่เราคือพี่น้องร่วมชาติ




เรามิได้แตกต่างใดใด
เราเป็นพี่น้องร่วมโลก



แต่ที่เราต้องเข้าห้ำหั่นกัน
เพราะความแตกต่างในแนวคิด



เห็นต่าง
เลยเห็นแตก
และแยกถูก-ผิด-ดี-ชั่ว
ด้วยการตีความ



เราฆ่ากันไปเพื่อสนองแนวคิดใด
เราฆ่ากันตายเพื่อให้ใครขึ้นครองเมือง





เราเกิดมาเพื่อตาย
เราตายเพื่อสิ่งใด ?
เพื่ออุดมการณ์ทางการเมือง
เพื่อลัทธิศาสนา
เพื่อสถาบันอันสูงส่ง
เพื่อครอบครัวอันเป็นที่รัก
หรือเพื่อความเศร้าอันว่างเปล่า



เรายอมเจ็บปวดรวดร้าว
และทิ้งความโง่ไว้สู่เบื้องหลังชีวิต
เพียงเพื่อให้ได้ชื่อว่า
เป็นผู้เรียกร้องเอาสิทธิ์อันเป็นสิ่งสมมติกระนั้นหรือ



เขาจะสรรเสริญเธอเยี่ยงวีรบุรุษ
ที่เธอได้ตายไปเพื่ออุดมการณ์บางอย่าง
แต่เขาจักลืมเลือนเธอไปภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง



เราได้กลายเป็นเหยื่ออันโง่เขลา
ที่ถูกคนชักใยไปทางนั้นทีไปทางโน้นที

เราเป็นเหยื่อที่ถูกยุแยงให้ต้องเลือกฝั่ง
แล้วถูกจับโยนให้เข้าห้ำหั่นกันโดยมิอาจขัดขืน


เรากลายเป็นเบี้ยหมาก
ที่จำต้องยอมรับชะตากรรมโดยมิอาจขัดขืน


ชีวิตนี้เศร้าใช่ไหม ?




ในเมื่อวันนี้ไม่มี “เรา”
เมื่อ “เรา” ได้ถูกแบ่งออกมา
เป็นเขา เป็นเรา
เป็นพวกมึง เป็นพวกกู
เป็นสีเหลือง เป็นสีแดง
เป็นความถูกต้อง เป็นความผิดชั่วชาติ


เรามิได้เป็น “เรา” อีกต่อไป
และคงจะสิ้นความเป็น “เรา” ในอีกไม่ช้า....

ในอีกไม่ช้า...
ชะตา – กรรม.