บทความทั่วไป

:: ใจเจ็บเพราะเจ็บใจ ::

กะว่าก๋า

:: ใจเจ็บเพราะเจ็บใจ ::


ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า






















ใจเจ็บเพราะเจ็บใจ
ใครเล่าได้ทิ้งรอยแผลเอาไว้
นานปีผ่านที่ตัวเราย่ำเหยียบตัวตน
กดตัวเองให้ต่ำ
เพื่อให้ใครบางคนได้เดินข้ามผ่านชีวิตของเราไป


นั้นคือความเศร้า
เมื่อเราเอาแต่เฝ้าเก็บตัว
และปล่อยชีวิตให้หมองมัว
ตกอยู่ในความหวาดกลัวแห่งชะตากรรม



เมื่อถอนความเจ็บออก
จะยังเหลือรอยทรงจำ
เมื่อไม่ถอดถอนความทรงจำ
บาดแผลจึงยังเหลือรอย



เมื่อเห็นแผลจึงนึกถึง
เมื่อวันแห่งความอ่อนแอรุมเร้า
หัวใจจึงเหงาเศร้า
ย้อนกลับไปสู่วังวนแห่งความเจ็บช้ำ


เราจะข้ามพ้นริ้วรอยที่โบยตีเราได้อย่างไร
หากยังกอดเก็บความเศร้าแนบเนากับชีวิต
เรายังปล่อยให้ความเจ็บช้ำสถิต
และตามติดชีวิตเราดั่งเงาตามตัว




ใจเจ็บเพราะเจ็บใจ...
มีเพียงการให้อภัย
ที่จักลบรอยหมองมัว
กี่ความช้ำกี่ความชั่ว
ที่เราจักต้องลบล้างมันไปจากใจ


จงอย่าถามว่าทำไม ?
ไม่มีเหตุผลใดที่เธอต้องทำสิ่งนี้
นอกจากปลดปล่อยตัวเองออกจากความกลัว
เพื่อพาชีวิตออกจากความหมองมัว

ตลอดกาล .

 

 

กล่องความคิดเห็น

การแสดงความคิดเห็นเปิดสำหรับสมาชิกเท่านั้น
ลงชื่อเข้าระบบสมาชิก หรือ สมัครสมาชิกใหม่