:: มองแต่มองไม่เห็น ::

:: มองแต่มองไม่เห็น ::



ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า

















เรามองดู
แต่มองไม่เห็น
เป็นเช่นนั้น
มาเนิ่นนานนัก




เราฟัง
แต่มิเคยได้ยิน
ความจริงถูกร่อน
ตกตะกอนเพียงความลวง




เราอยากฉวยความสุขไว้
โดยมิปรารถนาซึ่งความทุกข์
แค่คิดก็เริ่มทุกข์
ทุกข์เพราะต้องการแสวงหาสุขตลอดเวลา




มือกำและกอบเก็บ
แต่ฉวยไว้ได้เพียงอากาศ
หยิบกิ่งไม้ขึ้นมาวาด
รูปในน้ำพลันลบเลือน