:: ความทรงจำที่สิ้นสูญ ::

:: ความทรงจำที่สิ้นสูญ ::






ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า

















วันที่ความทรงจำสิ้นสูญ
ท่ามกลางเปลวแดดร้อนระยับ
กลับเห็นแต่ความมืดหม่นในแววตา







































อย่าให้ความทรงจำร้ายร้าย
กลับมาย้อนย้ำทำร้ายใจเธออีกเลย
เก็บความเศร้าไว้ในใจทำไมเล่า ?
เก็บความทุกข์ในดวงตาเศร้าโศกไปทำไม ?

เธอเศร้ามากเกินไปกว่านี้มิได้แล้ว
ชีวิตไม่อนุญาตให้เราเจ็บปวดเกินไปกว่านี้

วางความเศร้าลง
แล้วหลั่งน้ำตาอาลัยออกมาให้หมดสิ้น
กรีดร้องเสียงที่เจ็บปวดของเธอออกมา


โลกนี้กว้างใหญ่ไพศาล
ยังมีคนที่เจ็บปวดกว่าเรา
ยังมีคนที่เศร้าโศกกว่าเรา
ยังมีคนที่สูญเสียกว่าเรา

ไม่ใช่เธอคนเดียวในโลกที่เป็นทุกข์
ไม่ใช่เธอคนเดียวที่ต้องทนเจ็บปวด


เธอเศร้าโศกมานานแล้ว..
เธอเจ็บปวดมานานแล้ว

พอได้แล้ว...น้องสาว...พอเถอะ

ถึงเวลาแล้ว
ที่เธอจะต้องโอบกอด
และรักตัวเองอย่างแท้จริงเสียที